പനി പിടിച്ചു തിളയ്ക്കുകയാണോമനേ....
ഇന്ന്
നീയാം മരുഭൂമിയെന്നില് കത്തുന്നു
പിതൃക്കള് പറഞ്ഞതോര്മയിലുണ്ടിപ്പൊഴും
മരീചികയില് മുങ്ങിത്തുടിയ്ക്കാന് വെമ്പരുത്
അകലെ.... കരയില്.....
അതിന്റെ സ്വപ്ന സാന്നിദ്ധ്യത്തില് രമിച്ചീടുക
പൗര്ണമി രാവുകളില്....
നിലാവില് മുങ്ങിക്കുളിച്ചിരിക്കുന്ന കള്ളിച്ചെടികളില്
മന്ദഹാസം വിടരുന്നത് നീ കാണാറില്ലേ
ഇരവിന്റെ അന്ത്യയാമങ്ങളിലെപ്പൊഴോ
ശല്കങ്ങള്ല് അവ നീര് പൊഴിക്കുന്നതും
നീ അറിയാറില്ലേ...
നീ പ്രണയിച്ചു പോയ
മനസ്സില് കുടിവെച്ചു പോയ
കരള് നീറ്റി ഓര്മകള് നല്കുന്ന നിന്റെ ചൂടിനെ
ഞാനെടുത്തു കൊള്ളാം- ഒപ്പം
പനി പിടിച്ച നിന്റെയാ ഓര്മകളേയും
നിന്നില് നിശ്ശബ്ദം പെയ്തിറങ്ങി തരളമായിത്തീരുവാന്
എന്നിലെ മേഘങ്ങളെ നീയനുവദിച്ചു കൊള്ളുക
അല്ലെങ്കില്
എന്റെ ആത്മദാഹങ്ങളുടെ
തലയോട്ടിയും അസ്ഥിക്കഷ്ണങ്ങളും
നിന്റെ മണല്ത്തരികളില് കുഴിച്ചു മൂടുക.
(December, 2006)
Tuesday, February 24, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment